چون پلاك تو آمد گريه كوچه را برداشت
آن پلاك يك كوچه خواهر و برادر داشت
♫
چون پلاك تو آمد اهل كوچه فهميدند
گوشه هايي از اين خاك، خاك هم كبوترداشت
♫
با پلاك تو گفتم از كجاست كه خاكش
از طلا و از نقره گنج هاي بهترداشت
♫
پس پلاك با ما گفت شهر كربلا مي شد
هر زمان كه بر شانه لاله هاي پرپرداشت
♫
بين كوچه هاي شهر سر بلندتر مي شد
كوچه ايي كه در آن روز يك شهيد بي سرداشت
♫
كوچه گفت مي ترسم بين كوچه هاي شهر
كوچه ايي شود بهتر كه شهيد كمترداشت
♫
كوچه گفت مي ترسم كوچه ها به هم گويند
هر شهيد بر گردن نه پلاك، خنجرداشت
♫
با پلاك و با كوچه عهد تازه مي بندم
با نديده ها گويم آنچه را كه باورداشت